ТАСОДИФ

Қорни тўйган куни дайди бир одам Дафъатан атрофга гердайиб боқди. Нима қилмоқчидир? Номаълум, мубҳам, Шимини дазмоллаб, галстук тақди.

Баззоз дўконига кирди-ю шитоб, Саллаликка олди беш-олти газ бўз. Тўйлар тўғрисида топди бир китоб, Ҳадисдан ёдлади уч-тўрт оғиз сўз.

Шаҳарда нима кўп – тўй кўп, албатта, Тўй шаксиз истеъдод кўзини очар. Бўйнида галстук, гавда ҳам катта, Энди ном чиқарди: машҳур тўйочар!

Инсоннинг орзуси ўчмагай мангу, Бунинг мисолидир маърака ошлар. Бошга ўраб олиб салласини у Амри маъруф айтиб, даврани бошлар.

Бир куни жилмайди омадин ўйлаб: – Мен-ку бир жоҳилман, аслим бетайин. Лекин ноғорамга юришар ўйнаб, Билмадим, уларни ким деб атайин.

9.06.2015

TASODIF

Qorni to’ygan kuni daydi bir odam Daf’atan atrofga gerdayib boqdi. Nima qilmoqchidir? Noma’lum, mubham, Shimini dazmollab, galstuk taqdi.

Bazzoz do’koniga kirdi-yu shitob, Sallalikka oldi besh-olti gaz bo’z. To’ylar to’g’risida topdi bir kitob, Hadisdan yodladi uch-to’rt og’iz so’z.

Shaharda nima ko’p – to’y ko’p, albatta, To’y shaksiz iste’dod ko’zini ochar. Bo’ynida galstuk, gavda ham katta, Endi nom chiqardi: mashhur to’yochar!

Insonning orzusi o’chmagay mangu, Buning misolidir ma’raka oshlar. Boshga o’rab olib sallasini u Amri ma’ruf aytib, davrani boshlar.

Bir kuni jilmaydi omadin o’ylab: – Men-ku bir johilman, aslim betayin. Lekin nog’oramga yurishar o’ynab, Bilmadim, ularni kim deb atayin.

9.06.2015