АБАДИЙ СОЯ

Менинг бир одамим, яъни соям бор, Юради эргашиб, мудом изма-из. Кўриниши оддий, ҳатто ҳокисор, Лекин гапирмайди, айтмас бирор сўз.

Қачон бирор жойга борсам мабодо, Буни дафтарида қайд қилиб қўяр. Тўю ҳашамда ҳам эргашар ҳатто, Пастда қолиб кетса, қовоғин уяр.

Менинг бир одамим, яъни соям бор, Унинг кимлигини асло билмасман. Балки бекорчидир, балки ҳаваскор, Лекин кузатади, шубҳа қилмасман.

Бир китоб ўқидим ғаройиб, ажаб, Номи ҳам қадимий: "Зиндон ва Соқчи". Қайсидир замонда барчани алдаб, Қочиб кетган экан битта айғоқчи.

Калламга чақмоқдек ўй келди, ҳайҳот, Ўзимнинг дилимни ёритди ғоям. Ўрта асрлардан қочиб келган зот Наҳот ўша одам? Наҳотки соям?!

16.06.2015

ABADIY SOYA

Mening bir odamim, ya’ni soyam bor, Yuradi ergashib, mudom izma-iz. Ko’rinishi oddiy, hatto hokisor, Lekin gapirmaydi, aytmas biror so’z.

Qachon biror joyga borsam mabodo, Buni daftarida qayd qilib qo’yar. To’yu hashamda ham ergashar hatto, Pastda qolib ketsa, qovog’in uyar.

Mening bir odamim, ya’ni soyam bor, Uning kimligini aslo bilmasman. Balki bekorchidir, balki havaskor, Lekin kuzatadi, shubha qilmasman.

Bir kitob o’qidim g’aroyib, ajab, Nomi ham qadimiy: «Zindon va Soqchi». Qaysidir zamonda barchani aldab, Qochib ketgan ekan bitta ayg’oqchi.

Kallamga chaqmoqdek o’y keldi, hayhot, O’zimning dilimni yoritdi g’oyam. O’rta asrlardan qochib kelgan zot Nahot o’sha odam? Nahotki soyam?!

16.06.2015