ШЕЪРИЯТ

Шундай шарт қўйдилар менга бир замон: Омонлик истасанг шеър ёзма фақат. Ажабо, ўзлари таслим қилиб жон, Бугун ер қаърига сингмиш бешафқат.

Гоҳ ўйлаб қоламан, киммиз ўзи биз, Соҳиби давронми, фалакнинг қули? Ўзга забонларга чўкмасдан ҳам тиз, Барпо бўлганди-ку ўзбекнинг тили.

Алишер эллик йил дўконни очиб, Қулфи калит қилиб кетганмикин ё. Саройда шеърият дурларин сочиб, Адо қилганмикан ёки Бойқаро.

Эл-юртнинг қалбида пинҳон оҳу зор Шеър бўлиб ўзидан бергайдир хабар. Ана, Машраб учун қурилган у дор Бузилмай турибди шу кунга қадар.

Кимгадир ёқмаса шоир ижоди, Душман босди дея, ҳамон бонг чалар. Ер юзин забт этган зотнинг авлоди Наҳот, шеъриятдан қўрқса бунчалар.

Йўқ, бунинг сабаби бошқадир мутлоқ, Давр ўтиб, мукаммал бўлмади одам. Ёвузлик тинмади, ер юзига боқ, Чорасиз ҳоқону султонлари ҳам.

Шу сабаб ёвларинг хуш кўрмас, шоир, Шу боис ёзма деб қўйишгайлар шарт. Куйлагин сен фақат қалбингга доир, Ҳеч қачон туширма виждонингга гард.

25.06.2015

SHE’RIYAT

Shunday shart qo’ydilar menga bir zamon: Omonlik istasang she’r yozma faqat. Ajabo, o’zlari taslim qilib jon, Bugun yer qa’riga singmish beshafqat.

Goh o’ylab qolaman, kimmiz o’zi biz, Sohibi davronmi, falakning quli? O’zga zabonlarga cho’kmasdan ham tiz, Barpo bo’lgandi-ku o’zbekning tili.

Alisher ellik yil do’konni ochib, Qulfi kalit qilib ketganmikin yo. Saroyda she’riyat durlarin sochib, Ado qilganmikan yoki Boyqaro.

El-yurtning qalbida pinhon ohu zor She’r bo’lib o’zidan bergaydir xabar. Ana, Mashrab uchun qurilgan u dor Buzilmay turibdi shu kunga qadar.

Kimgadir yoqmasa shoir ijodi, Dushman bosdi deya, hamon bong chalar. Yer yuzin zabt etgan zotning avlodi Nahot, she’riyatdan qo’rqsa bunchalar.

Yo’q, buning sababi boshqadir mutloq, Davr o’tib, mukammal bo’lmadi odam. Yovuzlik tinmadi, yer yuziga boq, Chorasiz hoqonu sultonlari ham.

Shu sabab yovlaring xush ko’rmas, shoir, Shu bois yozma deb qo’yishgaylar shart. Kuylagin sen faqat qalbingga doir, Hech qachon tushirma vijdoningga gard.

25.06.2015