ЯНГИ АСР МАНЗАРАСИ

Еганнинг оғзига термулиб турмоқ, Энг қабиҳ камситиш инсонга доим. Тамшаниб ўтирган болани кўрмоқ, Яхлит маломатдир, асра Худойим.

Ҳамма бир-бирига боқар шукуҳсиз, Теграсин кўрмайди, юмуқдир кўзи. Улкан яйловдаги қалбсиз ва руҳсиз Тўдадан иборат гўё ер юзи.

Унутиб қўйгандир заминни само, Балки инсон учун у ҳам абасдир. Бировга яхшилик қилмаслар асло, Ёмонлик қилмаса шу ўзи басдир.

Шамоллар елмайди на Шарқ, на Ғарбдан, Уфурмас гулларнинг атри-нафаси. Эллару элатлар чарчаган ҳарбдан, Ҳар ёнда алам ва забунлик саси.

Черков қўнғироғи жаранги тинмас, Ҳар тонг минорадан таралар азон, Уларнинг борлиги лекин билинмас, Бепоён яйловда кезади инсон.

09.07.2015