УЗР

Ҳангома кўп учрар ҳаётга доир,

Кекса бир қаламкаш одам бор эди.

Сизга кўп ёмонлик қилганман, шоир,

Кечиринг, узримни сўрайман, деди.

Балки раҳмат дейсан шунисига ҳам,

Гуноҳин бўйнига олмиш-ку инсон.

Сен гугурт чаққанда ёнсаю олам,

Узрингдан не фойда, эй сўқир, нодон.

Аттангки, қайдадир ношуд шифокор

Кимнингдир дилбандин айлади нобуд.

Унга узрларнинг не кераги бор,

Қўлма-қўл кетмоқда кичкинтой тобут.

Сиз менинг умримни қилдингиз адо,

Турфа пучмоқлардан бўлган ҳужумлар.

У темир панжалар юракни борҳо

Анорни сиққандек, эзиб ғижимлар.

Кун-бакун тараққий этмоқда дунё,

Ногоҳ одамкушни топмоқ ҳам қийин.

Ҳозирги маданий жаллодлар ҳатто

Аввал узр сўраб, сўйишар кейин.

АҚШ, Хьюстон. 31.07.2015