БУЮК САБР

Балки инсондирсан оддий ва камтар,

Балки саркардасан - жангларда ҳодий.

Бировни яккалаб, камситсанг агар,

Лаънатлар айтурман сенга абадий.

Билиб қўй, Аллоҳнинг кенг даргоҳида

Шафқат бўлмагайдир кибрга асло.

Жойинг жаҳаннамнинг туби -чоҳида,

Ҳатто, Иблисга у кўрилмас раво.

Гоҳ ҳайрон қоламан дунёга қараб,

Тавба, деб ёқамни ушлайман бот-бот.

Бир умр маломат комида яшаб,

Ўзгариб қолмаган нечук одамзод?

Бу ҳолга чидамиш ботирлар нега,

Нега даф қилмаган ноҳақни ахир?

Наҳотки, эзгулик қолган беэга,

Наҳот, тирикликнинг ҳамроҳи таҳқир?

Англадик, раҳм этиб ўзи Худойим,

Аршларга кўтарди олий қадрни.

Қўллаб турсин дея ишончин доим,

Бизларга ўргатди буюк сабрни.

А.Қ.Ш. Техас. 29.08.2015