ҲАЁТ СИНОВЛАРИ

Менга кибр билан ташлайсан назар,

Сенинг кўнглинг бутун, меники ярим.

Розийдим, дардимни сўрасанг агар,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

Мен ҳам азиз эдим, инсон фарзанди,

Бир вақтлар ҳалқимнинг эрка дилбанди.

Лекин қисқа бўлди тақдир писанди,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

Билурман, этмассан номим ҳимоя,

Чунки ўзга эрур қалбингда ғоя.

Тулпоринг солмасин устимга соя,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

Афсус, ер юзида оз эмас бизлар,

Маҳкум бечоралар, сўлиган юзлар.

Эшиги тиқ этса қарар бу кўзлар,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

Хасталик енгмоқда пинҳону ошкор,

Шукурким, қайдадир ҳалоскорлар бор.

Уятдир, қолмаса номус билан ор,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

Ишонгум, бизларга раҳм этур Аллоҳ,

Ҳаётнинг бағрига қайтурмиз, валлоҳ.

Бегона бўлсайдинг чекмас эдим оҳ,

Сени қандоқ севай, айтгин, жигарим.

А.Қ.Ш. Хьюстон. 03.09.2015