АСР ФОЖЕАСИ

АСР ФОЖЕАСИ

(Ўтмиш эсдаликларидан)

Етмиш тўрт йил умр кўрди мудҳиш бир тузум,

Бунақаси тарихларда учрамаган ҳеч.

Гоҳ ишониб, гоҳ ишонмай эслайман ўзим,

Гап пойларди фуқароси эртадан то кеч.

Павлик деган бола буни берганди бошлаб,

Унга бутун мамлакатда қўйганлар ҳайкал.

Ўз отасин қулоқ, дея сотган у боплаб,

Шу тариқа, авжга минган қатағон жадал.

Шоҳлар ўтган, Ироддан то Неронга қадар,

Тулпорини сенатига сайлаган бири.

Павликчилар ҳаммасидан бўлдилар бадтар,

Милён - милён бегуноҳнинг йўқ ҳатто гўри.

Боғчадаги болага ҳам, керак бўлса гар,

Гап ташишни ўргатарди ҳушёр энага.

Дер эдилар, бундан чиқар зўр ватанпарвар,

Инсоф сўзин, шарт бўлмаса, қўлламоқ нега?

Ишга солмиш чердакдаги каптарларни ҳам,

Миш-мишларни тарқатарди, боғлаб патига.

Динлар абас, эътиқодлар топганди барҳам,

Дарз кетганди улуғ халқнинг садоқатига.

Арслон деган сўз аслида турар ҳуркитиб,

Ёвузликнинг асорати ўзидан ёмон.

Сўнгсиз таъқиб шўрликларни қўймиш қўрқитиб,

Бахтлимиз! -деб, қийқирарди тун- кун оломон.

Йиллар ўтди, бугун чиндан ўзгардинг, юртим,

Замин узра фарзандларинг фикри бор, пойдор.

Байроғингни кўзга суртиб, бош эгиб турдим,

Жаҳон тузган машваратда сенинг ўрнинг бор.

Кўрганларинг кечмиш бўлсин, энди, илоё,

Йўлларингни ёруғ қилсин ўзи, каҳкашон.

Қўлин очиб, пирлар сени айлагай дуо:

Топталмасин элнинг қадри асло, ҳеч қачон.

А.Қ.Ш. Хьюстон. 11.09.2015