ҲАЁТ

ҲАЁТ

Рафиқамга

Кимдир деди оҳ чекиб:

- Зулматга ботди зиё,

Тулпорлар кетиб бўлди,

Қирчанғига зот қолди.

Тирикликни ўлимлар

Енга билмади, аммо,

Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

Афсус, не-не инсонлар

Тарк этдилар оламни,

Қайтмадилар, тўксам ҳам

Кўзимдаги жоламни.

Бу не сирким, кулфатлар

Буколмади одамни,

Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

Онам кетса, ўйловдим,

Йиқилиб тушгай осмон,

Отам кетди, мен учун

Зимистон бўлди жаҳон.

Лекин мен ёдгор эдим,

Ўлмай қолган тирик жон,

Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

Юрагим сиқилганда

Мозор оралаб юрдим,

Кекса бир донишманднинг

Қабри ёнида турдим.

Во ажабо, тошида

Ушбу ёзувни кўрдим:

-Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

Саноғига етмайди

Ҳанузгача одамзод-

Заминда қурбон кўпми,

Кўпмикан ва ё жаллод.

Яхшилардан от қолур,

Ёмонлардан қолур дод,

Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

Ўкинмагин, азизам,

Орқада энди ғовлар,

Ажалдан ҳам аслида

Баттарроқ экан ёвлар.

Дегаймиз,ўша куни -

Ўтгач барча синовлар:

Завол топмай дунёда,

Барибир, ҳаёт қолди.

А.Қ.Ш. Хьюстон. 6.10.2015