ҲАЁТГА МУҲАББАТ

Сендан узоқлашиб бораман тун-кун, Балки бир қадамдир, балки бир, ярим. Фанонинг бағрига сингаман беун, Пайқамас ғанимлар, билмас дўстларим.

Шамоллар қайдан ҳам бўлсин хабардор, Мен ахир сафарга отланган банда. Қушлар давра қурар тепамда такрор, Томоша қилишар, ҳеч бўлмаганда.

Қўл чўзса етгудек юлдузларим ҳам, Сезишмас ўрнимдан кўчганлигимни. Бир умр уларга бўлсам-да ҳамдам, Энди-чи, ногаҳон ўчганлигимни.

Умрнинг поёнин англайсан, бироқ Уни кўриб туриш оғирдир фақат. Тириклик дунёда бахт эрур порлоқ, Айри тушмоқ эса энг қора қисмат.

Боқиб атрофингга бошинг қашлайсан, Қарзинг қолмаганми бирор кимсадан? Ҳисоб-китобингни ўйлай бошлайсан, Сендан розимикан элу юрт, Ватан.

Елпиниб ҳайдайсан туманни гўё, Яна кўз олдингда шеърият, баёт. Барибир, шириндир шу тахир дунё, Барибир, гўзалдир шу қари ҳаёт.

20.07.2016