ЎЖАР ДЎХТИР ВА ЧОРАСИЗ БЕМОР ҲАНГОМАСИ

Йиғлатиб беморнинг икки қароғин,

Кесиб ташладилар бир кун оёғин.

Бадан тарбияни севарди дўхтир,

Беморга: -Кезавер,-деярди дўхтир.

Бемор ёлворарди: - Йўқ, деб оёғим,

Олиб қўйишганлар ҳатто таёғим.

Дўхтир уқтирарди: -Юргайсан, тамом,

Менинг гапим шулдир, бўлди, вассалом.

Не қиларин билмас бемор бечора,

Ўйлай,ўйлай топди охир бир чора:

У икки қўлида юра бошлади,

Дунёни тескари кўра бошлади.

Ўжар дўхтирдан-ку асрасин худо,

Аввало, оёқдан бўлмагин жудо.

Турфа ҳангомага тўлиқдир олам,

Учраб турар гоҳо шунақаси ҳам.

Техас, 29.08.2016