БАШОРАТ

Раҳматли устозлар,

Домлаларим, Сиз,

Дорилфунундаги билим таянчи.

Қабрингиз қошида дейман чўкиб тиз:

Умрингиз якуни ғоят аянчли.

Башорат қилдингиз нималарнидир,

Уларнинг ҳеч бири топмади исбот.

Бошга кўтарардик Сизни барибир,

Чунки билмас эдик, қанақа ҳаёт.

Бизга уқдирдингиз, буткул ер юзи

Кетиб бораётир нотўғри йўлдан.

Тарихни ёритар Маркснинг сўзи,

Бошқалар бахтини бой берган қўлдан.

Бизга уқдирдингиз, эътиқод, имон,

Кўп борса, чилимнинг тутуни, холос.

Сира дўст бўлмайди қорни тўқ инсон,

Дунёни янгилаш бизларгадир хос.

Бизга уқдирдингиз, уммон ортида,

Бир тузум ётибди, тагидан чириб.

Охир тонг қолдингиз тарих олдида,

Айтган гапларингиз аксини кўриб.

Наҳот, ўйин эди инсон тақдири,

Наҳот, ўтган умр таваккал яккаш.

Наҳот, жаҳолатдир бу ҳолнинг сири,

Қолди бўйнингизда башарни алдаш.

Раҳматли устозлар,

Домлаларим, Сиз,

Аччиқ қисматингиз ибратдир бироқ.

Узр сўрамоқлик шарт экан сўзсиз,

Башоратдан аввал, фолдан олдинроқ.

А.Қ.Ш. Хьюстон. 12.09.2015